„Idźcie do Józefa” – droga 33dni do zawierzenia św. Józefowi
Dzień 1
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Po co powierzać się św. Józefowi?
„Kiedy Bóg pragnie wznieść duszę ku wysokościom, łączy ją ze św. Józefem, dając jej mocną miłość ku temu dobremu świętemu.” św. Piotr Julian Eymard
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca”
Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 27-29):
„Powierzenie się całkowite św. Józefowi pomoże ci stać się wiernym, miłującym i ufnym towarzyszem Jezusa i Maryi!
W Nowym Testamencie czytamy, że Jezus „czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi” (Łk2, 52) pod czułą opieką swoich rodziców. I ty sam możesz czynić takie postępy, jeśli powierzysz się ojcowskiej opiece św. Józefa.
Nadszedł czas św. Józefa! Kościół i świat coraz bardziej go potrzebują.
Potrzebujemy go, aby pomógł nam odwzajemnić miłość Jezusa i żyć cnotliwie. Rozpaczliwie potrzebujemy opieki św. Józefa. Rodzina – fundament społeczeństwa – jest atakowana. Rodzina Boża – Kościół katolicki – również doświadcza złośliwych napaści ze strony świata, wiernych, diabła i części własnych synów. Potrzebujemy św. Józefa, żeby nas chronił. To nasz kochający i wybaczający ojciec duchowy, święty i gotowy nieść nam pomoc. Jest na zawsze związany z Jezusem, z Maryją i z Kościołem. Chronił Świętą Rodzinę. Nas też będzie chronił, jeśli powierzymy się jego ojcowskiemu sercu i duchowej opiece.
Święty Józef jest twoim duchowym ojcem. Wszystkie dzieci są podobne do swoich rodziców. Jesteś dzieckiem św. Józefa. Powinieneś być do niego podobny, zwłaszcza naśladując jego cnoty oraz wierność Jezusowi i Maryi. Miłosierna miłość Boga dała ci św. Józefa na ojca duchowego. Jesteś gotów dokonać postępu w życiu duchowym? Zbliżyć się do Jezusa i Maryi i doświadczyć wzrastania w cnocie? Zwróć się do Józefa!”
Z adhortacji Apostolskiej Ojca świętego Jana Pawła II REDEMPTORIS CUSTOS:
„Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę
do siebie” (Mt 1, 24)
„Czerpiąc inspirację z Ewangelii, Ojcowie Kościoła już od pierwszych wieków podkreślali, że św. Józef, który z miłością opiekował się Maryją i z radością poświęcił się wychowaniu Jezusa Chrystusa, także dziś strzeże i osłania mistyczne Ciało Odkupiciela, Kościół, którego figurą i wzorem jest Najświętsza Dziewica.
(…) w duchu wielowiekowego kultu św. Józefa pragnę poddać Wam pod rozwagę, drodzy Bracia i Siostry, kilka refleksji o człowieku, któremu Bóg „powierzył straż nad swymi najcenniejszymi skarbami”.
Z radością spełniam ten pasterski obowiązek pragnąc, aby wszyscy żywili coraz większe nabożeństwo do Patrona Kościoła powszechnego i miłość do Odkupiciela, któremu on tak przykładnie służył.”
Z książki: „Cały sprawiedliwy. Józef” Ks. Krzysztof Wons (fragment s.10):
„Zapragnijmy poznać z bliska Józefa z Nazaretu, świętego człowieka. Zdumiewając się jego świętością, pozwólmy mu jednak pozostać jednym z nas, zwyczajnym człowiekiem, ulepionym jak my z prochu ziemi. Jest coś, co w jego człowieczeństwie fascynuje najbardziej i czyni go świętym: był człowiekiem krystalicznie sprawiedliwym.
Sprawiedliwym wobec Boga, wobec małżonki Maryi, wobec Jezusa i wobec własnego powołania do ojcostwa. Józef cały pulsuje świętością, ponieważ cały jest sprawiedliwy.” „Poświęcimy życie św. Józefowi. Złożymy u jego stóp wszystko czym jesteśmy, i wszystko, co mamy.” Św. Piotr Julian Eymard
ODMÓW:
Modlitwa papieża Leona XIII:
Do Ciebie, św. Józefie, uciekamy się w naszej niedoli. Wezwawszy
pomocy Twej Najświętszej Oblubienicy, z ufnością również błagamy o
Twoją opiekę. Przez miłość, która Cię łączyła z Niepokalaną Dziewicą
Bogarodzicą, i przez ojcowską Twą troskliwość, którą otaczałeś
Dziecię Jezus, pokornie błagamy: wejrzyj łaskawie na dziedzictwo,
które Jezus Chrystus nabył Krwią swoją i swoim potężnym
wstawiennictwem i dopomóż nam w potrzebach naszych.
Opatrznościowy Stróżu Bożej Rodziny, czuwaj nad wybranym
potomstwem Jezusa Chrystusa. Oddal od nas, ukochany Ojcze,
wszelką zarazę błędu i zepsucia. Potężny Wybawco nasz, przybądź
nam łaskawie z niebiańską pomocą w tej walce z mocami ciemności,
a jak niegdyś uratowałeś Dziecię Jezus z niebezpieczeństwa, które
groziło Jego życiu, tak teraz broń świętego Kościoła Bożego od
wrogich zasadzek i od wszelkiej przeciwności. Otaczaj każdego z nas
nieustanną opieką, abyśmy za Twoim przykładem i Twoją pomocą
wsparci – mogli żyć świątobliwie, umrzeć pobożnie i osiągnąć wieczną
szczęśliwość w niebie.
Litania do Świętego Józefa:
Kyrie eleison, Chryste eleison, Kyrie eleison.
Chryste, usłysz nas, Chryste, wysłuchaj nas,
Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami.
Synu, Odkupicielu świata, Boże,
Duchu Święty, Boże,
Święta Trójco, jedyny Boże,
Święta Maryjo, módl się za nami.
Święty Józefie,
Przesławny Potomku Dawida,
Światło Patriarchów,
Oblubieńcze Bogarodzicy,
Przeczysty Stróżu Dziewicy,
Żywicielu Syna Bożego,
Troskliwy Obrońco Chrystusa,
Głowo Najświętszej Rodziny,
Józefie najsprawiedliwszy,
Józefie najczystszy,
Józefie najroztropniejszy,
Józefie najmężniejszy,
Józefie najposłuszniejszy,
Józefie najwierniejszy,
Zwierciadło cierpliwości,
Miłośniku ubóstwa,
Wzorze pracujących,
Ozdobo życia rodzinnego,
Opiekunie dziewic,
Podporo rodzin,
Pociecho nieszczęśliwych,
Nadziejo chorych,
Patronie umierających,
Postrachu duchów piekielnych,
Opiekunie Kościoła Świętego,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie,
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
P: Ustanowił go panem domu swego.
W:I zarządcą wszystkich posiadłości swoich.
Módlmy się:
Boże, Ty w niewysłowionej opatrzności wybrałeś Świętego Józefa na
Oblubieńca Najświętszej Rodzicielki Twojego Syna, spraw, abyśmy
oddając mu na ziemi cześć jako Opiekunowi, zasłużyli na jego
orędownictwo w niebie. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.
Dzień 2
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Litania do św. Józefa
„Kochajmy Jezusa ponad wszystko, kochajmy Maryję jako naszą matkę; ale czy moglibyśmy powstrzymać się od kochania Józefa, który był tak blisko zjednoczony z obojgiem, Jezusem i Maryją? I czy możemy go bardziej uczcić niż naśladując jego cnoty? Co czynił w swoim życiu, oprócz rozważania, poznania i wielbienia Jezusa, nawet wśród codziennego trudu? Patrzcie więc, oto nasz wzór!” św. Magdalena Zofia Barat
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca”
Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 31-32):
„Litania do św. Józefa przygotowuje cię do całkowitego oddania się swojemu ojcu duchowemu i nauczy cię, jak naśladować jego cnoty. Litania pochodzi prawdopodobnie z XVI wieku. Modlili się nią nieliczni święci. Wersję, którą ty będziesz się modlił, zaaprobował i promulgował święty papież Pius X w 1909 roku. Dzięki Litanii do św. Józefa poznasz cnoty i cuda swojego ojca duchowego i staniesz się „objawieniem św. Józefa” na świecie.
Święty Józef jest twoim wzorem umiłowania Jezusa, Maryi i dusz. Wzory należy naśladować. Poprzez naśladowanie cnót św. Józefa zaczniesz przypominać swój wzór i wywierać ogromny wpływ na świat. Cnoty św. Józefa staną się twoimi cnotami. Staniesz się „drugim Józefem”.”
Z adhortacji Apostolskiej Ojca świętego Jana Pawła II REDEMPTORIS
CUSTOS:
„Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów” (Mt 1, 20-21)
„Zwiastun zwraca się do Józefa jako do „męża Maryi”, do tego, który w swoim czasie ma nadać takie właśnie imię Synowi, który narodzi się z poślubionej Józefowi Dziewicy nazaretańskiej. Zwraca się więc do Józefa, powierzając mu zadania ziemskiego ojca w stosunku do Syna Maryi.
„Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie” (Mt 1, 24). Wziął Ją razem z całą tajemnicą Jej macierzyństwa, razem z Synem, który miał przyjść na świat za sprawą Ducha Świętego. Okazał w ten sposób podobną jak Maryja gotowość woli wobec tego, czego odeń żądał Bóg przez swego Zwiastuna.
Na swej życiowej drodze, która była pielgrzymowaniem w wierze, Józef do końca pozostał wierny wezwaniu Bożemu, tak jak Maryja. Jej życie było spełnianiem owego pierwszego fiat, jakie wypowiedziała w momencie zwiastowania. Józef natomiast (…) w momencie swego „zwiastowania” nie wypowiedział żadnego słowa, a jedynie „uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański” (Mt 1, 24). A to pierwsze „uczynił” stało się początkiem „drogi Józefa”. W ciągu całej tej drogi Ewangelie nie zapisują żadnego słowa, jakie wypowiedział. Ale milczenie Józefa ma swą szczególną wymowę: poprzez to milczenie można w pełni odczytać prawdę, jaka zawiera ewangeliczne stwierdzenie: mąż sprawiedliwy” (por. Mt 1, 19). Trzeba umieć odczytywać tę prawdę, zawiera się w niej bowiem jedno z najważniejszych świadectw o mężczyźnie i jego powołaniu”.
Z książki: „Cały sprawiedliwy. Józef” Ks. Krzysztof Wons (fragment s. 25):
„Józef, chociaż był „synem Dawida”, a więc pochodził z największego z królów, nie czerpał z tego żadnych osobistych korzyści. Nie żyło mu się lepiej przez sam fakt pochodzenia z królewskiego rodu. Nie stanowiło to dla niego źródła jakichkolwiek przywilejów.
Dawidowe pochodzenie Józefa kryło w sobie jednak szczególne powołanie.(…) Z nieodgadnionych zamiarów Boga właśnie przez niego, prostego, skromnego człowieka z nieznanego i „niedobrego” Nazaretu, miało się wypełnić proroctwo i obietnica przyjścia na świat potomka Dawida, Mesjasza.”
„Święty Józef jest naszym przewodnikiem i wzorem. Ponieważ mamy takie samo powołanie jak on, musimy żyć jego życiem, praktykować jego cnoty i przyjąć jego ducha” św. Piotr Julian Eymard
ODMÓW:
Modlitwa papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
Dzień 3
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Ojcze z nieba, Boże, zmiłuj się nad nami
„Nasz Ojciec Niebieski miał tylko jednego świętego, który reprezentował Go na ziemi. Dlatego obdarował swojego ulubionego Świętego wszystkim, czym mógł, i wyposażył we wszystko, co jest potrzebne, aby był Jego godnym przedstawicielem.” św. Piotr Julian Eymard
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca” Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str.33-35 i 157):
„Bóg Ojciec cię kocha. Kocha cię tak bardzo, że posłał swojego jedynego Syna, aby cię zbawił. Twoje zbawienie nie było jednak jedynym celem, dla którego Ojciec posłał Jezusa na ziemię. Posłał swojego Syna, aby cię zbawił i uczynił dzieckiem Bożym. Za pośrednictwem Jezusa możesz więc zawołać: „Abba, Ojcze!” Tylko Jezus ma moc zaprowadzić cię do Ojca. A jednocześnie, miłosiernej miłości Boga, św. Józef odgrywa bardzo ważną rolę w twoim duchowym rozwoju i podróży przez życie. Zawierzenie św. Józefowi zwiększa obecność Ojca w twoim życiu.
Poznajemy tę prawdę z życia samego Jezusa, który mieszkając pod jego dachem i będąc jego Synem, dał nam najlepszy przykład całkowitego zawierzenia św. Józefowi. Jezus kochał swojego ziemskiego ojca, był mu posłuszny i naśladował go. Święty Józef jest jedynym człowiekiem, którego Jezus kiedykolwiek nazywał ojcem: Jezus cieszył się, że jest znany jako „syn Józefa” (J 6, 42). My też powinniśmy traktować jako zaszczyt to, że możemy być jego dziećmi.
Jeśli zgodnie z planem Ojca, Jezus potrzebował św. Józefa, o ileż bardziej my go potrzebujemy! Bóg Ojciec pragnie uczynić dla ciebie wszystko to, co uczynił dla Jezusa. Bóg Ojciec pragnie, abyś się powierzył miłującej, ojcowskiej opiece św. Józefa w podobny sposób, w jaki Bóg powierzył mu ludzką naturę Jezusa. (…) Święty Józef jest cieniem Ojca Niebieskiego. Był dla Jezusa Jego wizerunkiem i odbiciem. Bóg Ojciec pragnie, abyś i ty
przyjął św. Józefa jako ojca duchowego.
Czy kiedykolwiek pomyślałeś o św. Józefie jak o ojcu? Czy przyszło ci do głowy, że Jezus pragnie, abyś miał w nim kochającego ojca duchowego?”
„Bóg postanowił uczynić Józefa swoim najbardziej rzeczywistym wizerunkiem na ziemi, depozytariuszem wszystkich praw Jego Boskiego ojcostwa, mężem szlachetnej Dziewicy, Pani aniołów i ludzi.” Bł. Wilhelm Józef Chaminade
Z adhortacji Apostolskiej Ojca świętego Jana Pawła II REDEMPTORIS
CUSTOS:
„(…) posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.” (Łk 1, 26-27) „Jak wynika z tekstów ewangelicznych, prawną podstawą ojcostwa Józefa było małżeństwo z Maryją. Bóg wybrał Józefa na małżonka Maryi właśnie po to, by zapewnić Jezusowi ojcowską opiekę.
Ewangeliści, choć stwierdzają wyraźnie, że Jezus począł się z Ducha Świętego i że w małżeństwie tym zostało zachowane dziewictwo (por. Mt 1, 18-25; Łk 1, 26-38), nazywają Józefa małżonkiem Maryi, a Maryję małżonką Józefa (por. Mt 1, 16. 18-20; Łk 1, 27: 2,5).
Syn Maryi jest także synem Józefa, na mocy małżeńskiej więzi, która ich łączy. (…) Przyznając Józefowi ojcowską władzę nad Jezusem, Bóg napełnił go także miłością ojcowską, tą miłością, która ma swoje źródło w Ojcu, „od którego bierze nazwę wszelkie ojcostwo na niebie i na ziemi” (por. Ef 3, 15).”
Z książki: „Cały sprawiedliwy. Józef” Ks. Krzysztof Wons (fragment s.147-149):
„Józef uczestniczy w tajemnicy, która czyni go ojcem w zupełnie inny sposób, niż działo się to od początku historii ludzkości. Nie jest ojcem przez biologiczne przedłużenie rodu, ale przez przyjęcie życia Dziecka, które zostało zrodzone nie przez człowieka, ale przez Boga. W ten sposób przez Józefa najbardziej objawia się sama istota ojcostwa, która znajduje się nie w sferze fizycznej, ale w sferze duchowej.
Historia Józefa mówi nam, że najważniejsza rola ojca polega na przyjęciu życia, które nie pochodzi od niego, ale od Dawcy wszelkiego istnienia. Ojciec z krwi i kości nie jest tym, który daje życie. On jedynie przyjmuje życie, które nie jest jego. Józef pomaga całej ludzkości odkryć cel, dla którego została stworzona: przyjąć od jedynego Ojca życie Syna Bożego i dzielić się nim aż do całkowitego rozdania własnego życia. Stać się cieniem Jedynego Ojca, Dawcy życie. Oto sama istota powołania do ojcostwa.
Dojrzałość ojcostwa [Józefa] polega na tym, że przyjmuje cud życia poczętego przez Ducha Świętego w Maryi, apotem codziennie strzeże tego życia i nim się zajmuje – dokładnie tak, jak Bóg mu poleca. Jest ojcem we dnie i w nocy. Jest ojcem pozostającym zawsze w cieniu.
Jest jak cień, znak rzeczywistej obecności Tego, który jest tuż obok.”
ODMÓW:
Modlitwa papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
Dzień 4
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Synu, Odkupicielu świata Boże, zmiłuj się nad nami
„Święty przykład Jezusa Chrystusa, który w czasie swojego pobytu na ziemi tak bardzo czcił św. Józefa i był mu posłuszny za jego życia, powinien wystarczyć, by rozpalić wszystkie serca nabożeństwem do tego świętego.” Św. Alfons Maria Liguori
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca”Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 36,38):
„Konsekracja św. Józefowi wzmocni twoją miłość do Jezusa! Całe życie i misja św. Józefa są ukierunkowane na Jezusa. Św. Józef nigdy nie podkreśla swojej osoby. Jego rola polega na prowadzeniu wszystkich do Jezusa tak, jak robi to Maryja. Maryja była przeznaczona na Niepokalaną Matkę Zbawiciela; św. Józef został wybrany na ziemskiego ojca Zbawiciela i naszego ojca duchowego.
Został on obdarowany wszystkimi łaskami potrzebnymi do wykonania swojej misji, a misja ta obejmuje pogłębienie naszej relacji z Jezusem.”
Z adhortacji Apostolskiej Ojca świętego Jana Pawła II REDEMPTORIS CUSTOS:
„Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da mu tron Jego praojca, Dawida.” (Łk 1, 31-32)
„(…) świadectwo apostolskie nie pominęło relacji o [poczęciu], narodzeniu Jezusa, obrzezaniu, ofiarowaniu w świątyni, ucieczce do Egiptu i ukrytym życiu w Nazarecie, a to ze względu na „tajemnicę” łaski zawartej w tych wszystkich wydarzeniach, które mają moc zbawczą, albowiem wypływają za samego źródła miłości: Bóstwa Chrystusa. Jeśli ta miłość poprzez Jego człowieczeństwo promieniowała na wszystkich ludzi, z Jej dobrodziejstwa skorzystali najpierw ci, którzy z woli Bożej pozostawali w największej zażyłości z Nim: Maryja Jego Matka i domniemany ojciec Józef.
„Ojcowska” miłość Józefa z pewnością wpływała na „synowską” miłość Jezusa i wzajemnie – „synowska” miłość Jezusa wpływała na pewno na „ojcowską” miłość Józefa: jakże zatem zmierzyć głębię tej jedynej w swoim rodzaju więzi? Dusze szczególnie wrażliwe na działanie Boskiej miłości słusznie widzą w Józefie świetlany przykład życia wewnętrznego.”
Z książki: „Cały sprawiedliwy. Józef” Ks. Krzysztof Wons (fragment s. 159-160):
„[Józef]uczył Jezusa tego, czego sam się nauczył w życiu. Uczył Go sobą. Uczył Go, jak być zwykłym człowiekiem, uczył złotej sztuki milczenia, uczył słuchania Boga, który przemawia na świętych stronicach natchnionych Pism, uczył tej wiary w Boga, którą miał w sobie. Uczył, co znaczy być sprawiedliwym, uczył czułej miłości do Matki i tego jak rezygnować z siebie. Nie musiał Mu tego wszystkiego mówić. Jezus tę miłość widział w swoim domu. Oddychał miłością Jezusa i Maryi, prostą i czystą. Józef uczył nade wszystko miłości do Boga, którą przedkładał nad wszystko inne.”
„Kochaj bardzo św. Józefa, kochaj go z całej swojej duszy, gdyż jest tym, który wraz z Jezusem najbardziej miłował Najświętszą Maryję Pannę i który najwięcej obcował z Bogiem, który po naszej Matce najbardziej Go kochał. Jest godzien twojej miłości i warto, byś z nim obcował, gdyż jest nauczycielem życia wewnętrznego i wiele może przed Panem i Matką Bożą.” św. Josemaria Escriva de Balaguer
ODMÓW:
Modlitwa papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
Dzień 5
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Duchu Święty, Boże, zmiłuj się nad nami
„Duch Święty wybrał dla Błogosławionej Dziewicy na opiekuna i na Jej prawdziwego małżonka właśnie Józefa, nie stworzył bowiem żadnej innej istoty, która by dorównywała chwałą temu wielkiemu świętemu.” bł. Wilhelm Józef Chaminade
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca” Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 39-41 i 229):
Święty Józef pragnie, abyś był posłuszny Duchowi Świętemu i dał się poprowadzić ku świętości. Ziemski ojciec Jezusa nigdy niczego nie zrobił, nie szukając wcześniej wskazówek Ducha Świętego. (…) czym jest świętość? Czy to jakiś nieosiągalny szczyt duchowy, którego nie masz nadziei osiągnąć?
Świętość to życie w miłującej bliskości z Bogiem. (…) to przestrzeganie dwóch wielkich przykazań: miłości Boga i bliźniego, unikanie grzechu, życie w cnocie i trwanie w łasce uświęcającej. To nie jest możliwe bez obecności w twoim życiu Ducha Świętego. Po Jezusie i Maryi św. Józef był najświętszym, najbardziej rozmodlonym i najcnotliwszym człowiekiem na świecie. Unikał wszystkiego, co mogłoby sprawić przykrość Duchowi Świętemu. Jak to robił? Z pomocą modlitwy. Dzięki niej doskonalił się w cnotach wiary, nadziei i miłości, jak również w takich cnotach moralnych jak: roztropność, powściągliwość, sprawiedliwość i męstwo.
Konsekracja św. Józefowi zwiększy w twoim życiu obecność Ducha Świętego – rozpozna Go w tobie i wleje nadzwyczajne łaski w twoje serce, umysł i duszę. Módl się do Ducha Świętego, aby napełnił cię łaskami podobnymi do tych, które wlał w ojcowskie serce św. Józefa.”
Z adhortacji Apostolskiej Ojca świętego Jana Pawła II REDEMPTORIS CUSTOS:
„Błogosławiona jesteś, któraś uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane ci od Pana” (Łk 1, 45) „Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański” (Mt 1, 24) Wiara Maryi spotyka się z wiarą Józefa. (…) to co uczynił Józef zjednoczyło go w sposób szczególny z wiarą Maryi; przyjął on jako prawdę od Boga pochodzącą to, co Ona naprzód przyjęła przy zwiastowaniu.
„Spodobało się Bogu – jak uczy Sobór – w swej dobroci i mądrości objawić siebie samego i ujawnić nam tajemnicę woli swojej (Ef 1, 9), dzięki której przez Chrystusa, Słowo Wcielone, ludzie mają dostęp do Ojca w Duchu Świętym i stają się uczestnikami Boskiej natury.
Józef – wraz z Maryją – jest pierwszym powiernikiem tej tajemnicy Boga żywego. Wraz z Maryją – a także ze względu na Maryję – uczestniczy on w szczytowym etapie samoobjawiania się Boga w Chrystusie, uczestniczy od samego początku. Mając przed oczyma zapis obu ewangelistów: Mateusz i Łukasza, można też powiedzieć, że Józef jest pierwszym, który uczestniczy w wierze Bogarodzicy. Uczestnicząc, wspiera swą Oblubienicę.
Z książki: „Cały sprawiedliwy. Józef” Ks. Krzysztof Wons (fragment s.129-131):
„Józef kochał Maryję miłością, która zrodziła się w nim w dniu pierwszego zakochania, kochał ją miłością mężczyzny, miłością męża. W tym delikatnym momencie – poczęcia Jezusa z Ducha Św. – pojawia się nowy etap w historii męża Maryi. Bóg przemienia ludzką miłość zakochanego mężczyzny i miłującego męża w miłość głębszą niż ta, którą do tej pory darzył Miriam.
Niezwykłą intuicją teologiczną dzieli się w tym względzie św. Jan Paweł II w adhortacji Redemptoris Custos poświęconej św. Józefowi. Miłość jaką Bóg obdarzył Józefa i Maryję w dniu zaślubin, była początkiem tej miłości, która miała się w nich dopiero cudownie rozwinąć. We śnie zwraca się do Józefa jako męża Maryi i mówi, że to jest jego Małżonka! Daje do zrozumienia, że to, co się w Niej poczęło za sprawą Ducha Świętego, „oznacza równocześnie szczególne potwierdzenie więzi oblubieńczej, jaka istniała już wcześniej między Józefem a Maryją”. Zatem Bóg nie usuwa jego miłości do Maryi, (…) ale ją potwierdza.
Czyż nie trzeba myśleć o tej miłości Bożej, która rozlana jest w sercu ludzkim przez Ducha, który nam jest dany (por. Rz 5, 5), iż kształtuje najwspanialej wszelką ludzką miłość? Kształtuje również miłość małżonków, pogłębiając w niej wszystko to, co po ludzku godne i piękne, co nosi znamiona tego wyłącznego zawierzenia i przymierza osób (…).
Józef, który był posłuszny Duchowi, odnalazł w Nim samym źródło miłości – swej oblubieńczej, męskiej miłości. Była to miłość większa od tej, jakiej mógł oczekiwać „mąż sprawiedliwy” wedle miary swego ludzkiego serca.”
„(…) całe życie św. Józefa było wewnętrzne i ukryte w Bogu; było tak mało znane światu, że zaledwie kilku świętych autorów o nim wspomina, a na temat jego śmierci nie ma żadnych przekazów. Jego życie było życiem modlitwy, cichej pracy i ciągłego poświęcenia, a jednocześnie promieniało chwałą wszystkich cnót.” św. Józef Sebastian Pelczar
ODMÓW:
Modlitwa codzienna papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
Dzień 6
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Święta Trójco, jedyny Boże, zmiłuj się nad nami
„Co to był za zaszczyt [dla św. Józefa] wejść w związek z rodziną Ojca Niebieskiego, zostać trzecią osobą stworzonej trójcy” bł. Wilhelm Józef Chaminade
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca”Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 42-44, 135):
Święta Trójca jest rodziną, Świętą Rodziną. Pragnie, abyś do niej należał. Aby ci to ułatwić, stworzyła odpowiednik Trójcy na ziemi – ziemską trójcę. Składa się ona z Jezusa, Maryi i św. Józefa. W pewnym sensie stanowi ona pierwszy Kościół. Członkowie tej rodziny przygotują cię do członkostwa w Bożej, wiecznej rodzinie w niebie. Bóg pragnie wprowadzić nas do życia rodzinnego Trójjedynego Bóstwa poprzez przysposobienie duchowe. Tak się dzieje w trakcie chrztu świętego. Jako członki Mistycznego Ciała Chrystusa, Kościoła zostajemy włączeni do Bożej rodziny na ziemi, Świętej Rodziny. Bycie
członkiem Świętej Rodziny na ziemi przygotowuje nas do wejścia do Świętej Rodziny w niebie.
Święty Józef, nasz ojciec duchowy, pomoże ci stać się prawdziwym dzieckiem Ojca Niebieskiego. Święty Józef nauczy cię kochać, modlić się, poświęcać i pracować. Nauczy cię, jak spełniać wolę Boga. Ścieżka do nieba jest wybrukowana cnotami, a św. Józef da ci ojcowski przykład świętości. Z jego świętą pomocą twoje przejście do Trójcy w niebie będzie łatwe. Przynależenie do rodziny z Nazaretu – zaakceptowanie św. Józefa jako ojca, Maryi jako matki, a Jezusa jako brata – jest najpewniejszym, najłatwiejszym i najszybszym sposobem zostania członkiem rodziny Trójcy w niebie”.
„Kiedy wzywasz św. Józefa, nie musisz wiele mówić. Wiesz, że twój Ojciec w niebie wie, czego potrzebujesz; a więc jego przyjaciel, św. Józef, też to wie. Spytaj go: „Co byś zrobił, św. Józefie, gdybyś był na moim miejscu?” św. Andrzej Bessette
Z adhortacji Apostolskiej Ojca świętego Jana Pawła II REDEMPTORIS CUSTOS:
„(…) oto na progu Nowego Testamentu, jak niegdyś na początku Starego, staje para małżonków. Ale podczas gdy małżeństwo Adama i Ewy stało się źródłem zła, które ogarnęło cały świat, małżeństwo Józefa i Maryi stanowi szczyt, z którego świętość rozlewa się na całą
ziemię. Zbawiciel rozpoczął dzieło zbawienia od tej dziewiczej i świętej unii, w której objawia się Jego wszechmocna wola oczyszczenia i uświęcenia rodziny, tego sanktuarium miłości i kolebki życia.
Jakże bogata nauka płynie stąd dla dzisiejszej rodziny! Ponieważ „istota i zadania rodziny są ostatecznie określone przez miłość”, zaś rodzina…otrzymuje misję strzeżenia, objawiania i przekazywania miłości Chrystusa Pana Kościołowi, Jego oblubienicy”, wszystkie rodziny chrześcijańskie winny upodabniać się do świętej Rodziny, tego pierwotnego „Kościoła domowego”. W niej bowiem „cudownym zamysłem Bożym żył…ukryty przez długie lata Syn Boży: jest ona więc pierwowzorem i przykładem wszystkich rodzin chrześcijańskich”.
Z książki: „Cały sprawiedliwy. Józef” Ks. Krzysztof Wons (fragment s. 135):
„Z Ewangelii wiemy, że codzienne życie Józefa, Maryi i Jezusa było bardzo zwyczajne. W niczym nie odbiegało od życia sąsiadów, niczym się nie wyróżniało na zewnątrz. Jedna z wielu rodzin, a Józef jeden wielu ojców. Pracował jako cieśla, Jezus uczył się przy nim zawodu, a w oczach innych nie wyglądał na wyjątkowe dziecko. Maryja wykonywała codzienne prace kobiety hebrajskiej. Prowadzili rodzinne życie w gronie własnym i krewnych. Tak bardzo zwyczajne, że aż lekceważyli ich i patrzyli na nich z powątpiewaniem: „Skąd u niego ta mądrość i cuda? Czyż nie jest on synem cieśli? Czy Jego Matce nie jest na imię Mariam, a jego braciom Jakub, Józef, Szymon i Juda? Także jego siostry czy nie żyją wszystkie u nas? Skądże więc u niego to wszystko?”.
ODMÓW:
Modlitwa codzienna papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
Dzień 7
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Święta Maryjo, módl się za nami
„Sługa Maryi będzie czule oddany św. Józefowi, będzie próbował zasłużyć na opiekę tego wielkiego świętego poprzez pobożny hołd szacunku i miłości” bł. Wilhelm Józef Chaminade
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca” Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 45-47, 186):
„Jezus bardziej niż ktokolwiek inny, chce, abyś pokochał Maryję i św. Józefa. Pragnie, abyś ich kochał i był do nich podobny. Czy brat się obraża, gdy jego młodsze rodzeństwo okazuje szacunek ich matce i ojcu? Któż się denerwuje, gdy inny napisze piosenkę o jego matce i położy róże u jej stóp? Podobnie, czy syn się niepokoi, gdy ktoś wychwala zalety jego ojca? Syn nie potępi człowieka, który oddał cześć jego ojcu. Przeciwnie, usłyszy on pochwałę i zdobędzie ogromne uznanie syna. Tak właśnie Jezus jest gotowy postąpić wobec tych, którzy czczą Maryję i św. Józefa.
Dziewica Maryja jest małżonką św. Józefa, jego królową i radością jego serca. Była jedyną kobietą, która mogłaby kiedykolwiek zaspokoić jego czyste serce. Święty Józef wzmocni twoją miłość do Maryi Dziewicy. Święty Józef jest tak bardzo zakochany w Maryi, że pragnie, aby wszyscy zauważyli jej piękno. Czy istnieje mąż, który nie chciałby tego dla swej żony? Który mąż nie zrobiłby wszystkiego, co w jego mocy, aby zwiększyć szacunek okazywany jego żonie Jeśli pozwolisz ś. Józefowi pogłębić swoją miłość do jego królowej, opróżni dla ciebie skarbiec nieba. Ma dostęp do wszystkich jego klejnotów!
Święty Józef jest wzorem całkowitego poświęcenia się Maryi. Na długo przed Kalwarią, zanim Jezus polecił wszystkim swoim uczniom, aby przyjęli Maryję do serca i domu (zob. J 19,26-2), zrobił to św. Józef. Przyjął ją do serca i do domu. Ona jest jego sercem, jest jego domem. Wszystko robił dla Jezusa i dla Maryi. Dla nich żył i dla nich umarł.” „O mój drogi ojcze, święty Józefie, pragnę Cię kochać taką miłością, jaką obdarza Cię Maryja.” bł. Bartłomiej Longo
Z adhortacji Apostolskiej Ojca świętego Jana Pawła II REDEMPTORIS
CUSTOS:
„nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki, albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło” (Mt 1, 20) Słowa te wyjaśniają tajemnicę Oblubienicy Józefa. Maryja jest Dziewicą w swym macierzyństwie. „Syn Najwyższego” przyjął w Niej ludzkie ciało i stał się „Synem Człowieczym”.
Liturgia wysławia Maryję jako „zjednoczoną z Józefem, mężem sprawiedliwym, więzią miłości dziewiczej i oblubieńczej. Mowa tu w istocie o dwóch rodzajach miłości, które łącznie ukazują tajemnicę Kościoła, dziewicy i oblubienicy, której to tajemnicy symbolem jest małżeństwo Maryi i Józefa. „Dziewictwo i celibat dla królestwa Bożego nie tylko nie stoją w sprzeczności z godnością małżeństwa, ale ją zakładają i potwierdzają. Małżeństwo i dziewictwo to dwa sposoby wyrażania i przeżywania jedynej Tajemnicy Przymierza Boga ze swym ludem”, które jest komunią miłości między Bogiem i ludźmi.
Poprzez całkowite ofiarowanie siebie Józef wyraża bezinteresowną miłość do Matki Boga, składając Jej „małżeński dar s siebie”. Zdecydowany pozostać w ukryciu, by nie być przeszkodą dla Bożego planu dokonującego się w Niej. Józef wypełnia wyraźnie polecenie otrzymane od anioła: przyjmuje Maryję do siebie i szanuje Jej wyłączną przynależność do Boga.”
Z książki: „Cały sprawiedliwy. Józef” Ks. Krzysztof Wons (fragment s. 127-128):
„Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie” (Mt 1, 19) „[Józef] jest wobec Miriam sprawiedliwy, tak jak sprawiedliwy był wobec Boga. Tak jak nigdy nie cofnął słowa danego Bogu, zawsze wypełniając Jego prawo, tak nie cofa słowa danego Miriam. Przecież wymienił z Nią przed Bogiem nieodwołalnie obietnice. Byli małżonkami na wieczność.
Mąż sprawiedliwy wobec żony to mąż kochający, który nie cofnie danego jej słowa miłości, cokolwiek by się wydarzyło. Jest wierny temu, co przyrzekł podczas zaślubin. Miłość do Boga kształtuje w [Józefie] miłość do Maryi, a miłość do Maryi prowadzi do miłości Boga. Jego miłość staje się tak czysta, że Józef daje siebie do końca.”
ODMÓW:
Modlitwa codzienna papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
Dzień 8
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Święty Józefie, módl się za nami
„Któż nie wie, że po Matce Bożej św. Józef jest najdroższy Bogu spośród wszystkich świętych?” św. Alfons Maria Liguori
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca”Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 49-50, 140-141):
„Największym darem, jaki każdy ojciec może dać swoim dzieciom, jest pomoc w osiągnięciu nieba. Nasz pierwszy ojciec (Adam) zmarnował szansę. Którą dano mu i wszystkim jego dzieciom. Nieposłuszeństwo Adama spowodowało upadek całego stworzenia i uniemożliwiło nam wejście do nieba. Z kolei ojcostwo św. Józefa wynosi nas i pomaga się tam dostać. Święty Józef nas kocha, pomaga nam osiągnąć świętość i prowadzi na jedyną ścieżkę, która prowadzi do nieba: do Jezusa.
Święty Józef jest rozkoszą wszystkich świętych. Wszyscy święci kochają św. Józefa. Nie znajdziemy ani jednego świętego , który by go nie kochał. Chociaż kult św. Józefa rozwijał się powoli, żaden święty nie okazywał mu niechęci. Nie da się prawdziwie kochać Boga i swojego bliźniego całym sercem, a więc być świętym, jeśli gardzi się mężem Maryi i ziemskim ojcem Jezusa Chrystusa. Dostaniesz się do nieba, jeśli będziesz podobny do swojego ojca duchowego w jego wiernej miłości. On pomoże ci zdobyć odpowiedni „strój”, czyli cnoty i świętość niezbędne do wejścia na ucztę weselną w niebie.”
(…) uznając najwyższą godność ojcostwa św. Józefa, jeszcze lepiej rozumiemy jego wyższość nad wszystkimi świętymi. Ojcostwo zarówno nakłada obowiązki i odpowiedzialność, jak i daje prawa i przywileje, a ojcowska misja św. Józefa wymagała większych łask niż te, które kiedykolwiek otrzymał którykolwiek święty.
Święty Józef jest największym świętym w królestwie Bożym, ponieważ Bóg przeznaczył tam dla niego to miejsce. Ta prawda powinna szczególnie weselić nasze serca!
„Jeśli pragniesz być blisko Chrystusa, znów dziś powtarzamy: „Idź do Józefa!” czcigodny sługa Boży papież Pius XII
Z adhortacji Apostolskiej Ojca świętego Jana Pawła II REDEMPTORIS CUSTOS:
„(…) Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów.” (Mt 1, 21)
„Całkowita ofiara, jaką Józef złożył ze swego istnienia, aby godnie przyjąć Mesjasza we własnym domu, znajduje wytłumaczenie „w niezgłębionym życiu wewnętrznym, które kierowało jego postępowaniem i było dlań źródłem szczególnych pociech; to z niego czerpał Józef rozwagę i siłę – właściwą duszom prostym i jasnym – dla swych wszelkich decyzji, jak wówczas, gdy podporządkował Bożym zamysłom swoją wolność, swoje prawo do ludzkiego powołania, swoje szczęście małżeńskie, godząc się przyjąć w rodzinie wyznaczone sobie miejsce i ciężar odpowiedzialności, ale rezygnując, mocą nieporównywalnej dziewiczej miłości, z naturalnej miłości małżeńskiej, która tworzy rodzinę i ją podtrzymuje.”
Z książki: „Serce Ojca. Rekolekcje zawierzenia przez przeczyste serce św. Józefa” ks. Mateusz Dudkiewicz, Marek Zaremba (fragmenty ze str. 37):
„ Hebrajskie imię Józef oznacza „niech Bóg doda/pomnoży/przyda”. To imię teoforyczne zawierające element Jeho – Jahwe, Bóg. W życiu św. Józefa nabrało także znaczenia dosłownego. Jego ojcowskie ręce nosiły Jezusa – prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka. Nosiły, ochraniały Go, wskazywały Mu drogę rozwoju i „wzrostu w latach, mądrości i łasce u Boga i u ludzi” (por. Łk 2, 52).
Ojcowskie serce św. Józefa chce i dziś nieść Chrystusa jako ratunek dla Kościoła i świata.
Uczmy się od św. Józefa przyjmowania Jezusa i niesienia Go światu.”
ODMÓW:
Modlitwa papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
Dzień 9
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Przesławny potomku Dawida, módl się za nami
„W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja” (Łk 1, 26-27)
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca” Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 51-52, 209-210):
Święty Mateusz i św. Łukasz podają w ewangeliach, że św. Józef pochodził z linii królów z rodu Dawida. [Ewangeliści] zdecydowali się to podkreślić, bo chociaż Jezus nie był biologicznym synem Józefa, był jego synem według prawa. A jako taki Jezus ma prawo być nazywany potomkiem króla Dawida.
Święty Józef jest szlachetnym panem. Wielu świętych często z miłością nazywało św. Józefa swoim „panem”. Jednak żaden święty, używając tego określenia, nie próbuje twierdzić, że św. Józef jest Bogiem. Święty Józef nie jest Bogiem. Święci czasem używają określenia „pan” w odniesieniu do św. Józefa; jest to oznaką szacunku, z jakim zwracamy się do dygnitarzy i władców. Święci są bogobojni i bardzo chętnie wyrażają swoje synowskie przywiązanie do Maryi i Józefa w pobożnym języku. Na przykład Maryja jest nazywana Madonną. („Madonna” pochodzi od łacińskiego mea domina czyli „moja pani”).”
Święty Józef ma królewską krew. Jakże szlachetnego ojca ma Jezus w św. Józefie; dzięki temu i my mamy w nim szlachetnego ojca. Nasz ojciec duchowy jest potomkiem królewskiego rodu! Tytuł „Syn Dawida” jest mesjański. W Nowym Testamencie Jezus jest nazywany „Synem Dawida” siedemnaście razy. W odróżnieniu od Jezusa , św. Józef nie jest Mesjaszem, ale też jest jedyną postacią Nowego Testamentu (oprócz Jezusa), o której się mówi, że jest synem Dawida.” „Skoro sam Bóg zechciał, abym był Ci posłuszny [św. Józefie], pozwól, że będę Ci służył, oddawał Ci cześć i kochał Cię jak mojego Pana i Mistrza.” św. Alfons Maria Liguori
Z listu apostolskiego Ojca świętego Franciszka PATRIS CORDE:
„Ze względu na rolę w historii zbawienia św. Józef jest ojcem, który zawsze był miłowany przez lud chrześcijański, o czym świadczy fakt, że na całym świecie poświęcono mu wiele kościołów; że wiele instytutów zakonnych, bractw i grup kościelnych inspiruje się jego duchowością i nosi jego imię; że od wieków odbywają się na jego cześć różne święte misteria. Wielu świętych było jego gorliwymi czcicielami jak Teresa z Avila, która przyjęła go jako swego adwokata i pośrednika.
Ufność ludu do św. Józefa streszcza się w wyrażeniu: „Ite ad loseph”, które odwołują się do czasu głodu w Egipcie, kiedy ludzie prosili faraona o chleb, a on odpowiedział: „Udajcie się do Józefa i, co on wam powie, uczyńcie” (Rdz 41, 55). Jako potomek Dawida (por. Mt 1, 16-20), z którego korzenia miał się narodzić Jezus, zgodnie z obietnicą daną Dawidowi przez proroka Natana (por. 2 Sm 7), oraz jako oblubieniec Maryi z Nazaretu, święty Józef jest łącznikiem między Starym a Nowym Testamentem.”
Z książki: „Serce Ojca. Rekolekcje zawierzenia przez przeczyste serceśw. Józefa” ks. Mateusz Dudkiewicz, Marek Zaremba (fragmenty ze str. 43):
„Ewangelista Mateusz podkreśla, że dzięki Józefowi „Dzieciątko mogło być prawnie włączone w pokolenie Dawidowe i wypełnić w ten sposób Pismo, w którym Mesjasz zapowiadany był jako „syn Dawida”.
Naśladujmy św. Józefa – Przesławnego Potomka Dawida – i ufajmy bezgranicznie Bożym planom, mimo iż często niewiele rozumiemy. Serce Józefa uczy nas, że owocne apostolstwo wyraża się wyłącznie we współpracy z Bogiem, który przychodzi pierwszy. To droga do zaufania Jego woli, ponieważ tylko Bóg może zaskoczyć człowieka wielkością i dobrocią, miłością i przebaczeniem. Dlatego nasza wiara nie ma być uśpiona, lecz zawsze czuwająca.”
ODMÓW:
Modlitwa papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
Dzień 10
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Światło Patriarchów, módl się za nami
„Jakże ja uwielbiam nazywać św. Józefa patriarchą chrześcijan i wybrańcem Boga!” bł. Wilhelm Józef Chaminade
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca” Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 54-56, 172):
„Określenie „patriarcha” oznacza ojca. Ojcowską światłość Boga przenikającą ojcostwo Józefa zapowiadali wszyscy patriarchowie Starego Testamentu, a wszyscy ojcowie chrześcijaństwa są wezwani do jej rozważania. Po Chrystusie św. Józef jest największym ze wszystkich patriarchów, największym ze wszystkich ojców! Św. Józef pomoże ci żyć w światłości Boga. Jesteś dzieckiem światłości. Jako chrześcijaninowi Jezus daje ci udział w swojej światłości. Czyni z ciebie światłość świata (zob. Mt 5, 14-16).
Diabeł nienawidzi św. Józefa i jego światłości. Inne imię Szatana brzmi Lucyfer, co znaczy „nosiciel światła”. Lucyfer stracił światłość przez swoją pychę i nieposłuszeństwo Bogu. Teraz Szatan żyje w ciągłej ciemności i brzydzi się światłem. Lęka się naszego ojca duchowego, bo św. Józef jest skromnym stworzeniem z krwi i kości, a także doskonałym odbiciem Ojca świateł. To św. Józef jest prawdziwym i odwiecznym nosicielem światła, ikoną Boga Ojca. Po Jezusie i Maryi nikogo Szatan nie nienawidzi bardziej niż św. Józefa. Trzymaj się blisko św. Józefa i krocz w światłości!
Dziś na całym świecie panuje klęska głodu duchowego i moralnego. Dusze umierają z braku duchowego pokarmu. Pękają serca; rozpadają się małżeństwa; życie jest niszczone; dzieci są mordowane w łonach matek; ginie prawda i zdrowy rozsądek. Duchowy i moralny głód na świecie pustoszy wszystkie narody, rujnuje ludzkość. Co mamy robić? Do kogo mamy się zwrócić, by otrzymać pokarm dla naszych dusz? Udajcie się do Józefa i czyńcie, co wam powie. (Rdz 41, 55)
„Chciałbym jeszcze skierować szczególną zachętę do ojców rodzin, gdyż św. Józef jest dla nich wzorem. Może on ich nauczyć tajemnicy ojcostwa, on który czuwał nad Synem człowieczym.” Papież Benedykt XVI
Z listu apostolskiego Ojca świętego Franciszka PATRIS CORDE:
„Po Maryi, Matce Bożej, żaden święty nie zajmuje w Magisterium papieskim tyle miejsca, co św. Józef, Jej oblubieniec. Moi poprzednicy pogłębili orędzie zawarte w kilku danych przekazanych przez Ewangelię, aby wyraźniej podkreślić jego centralną rolę w historii zbawienia: błogosławiony Pius IX ogłosił go jako „Patrona Kościoła katolickiego”, czcigodny Pius XII przedstawił go jako „Patrona robotników”, a święty Jan Paweł II jako „Opiekuna Zbawiciela”. Ludzie przyzywają go jako „patrona dobrej śmierci”.
Z książki: „Serce Ojca. Rekolekcje zawierzenia przez przeczyste serce św. Józefa” ks. Mateusz Dudkiewicz, Marek Zaremba (fragmenty ze str. 59-60, 69):
„Jeżeli chodzi o św. Józefa, Światło Patriarchów –(…) mamy tutaj połączenie dwóch określeń: światła i patriarchów. Patriarchowie byli przewodnikami, protoplastami narodu wybranego. Jeżeli chodzi o światło, pierwszym skojarzeniem mogą być słowa o Jezusie, który jest „światłością świata” (por. J 8, 12). Święty Józef jest tym, który pomógł przyjść temu Światłu na świat – a wiemy, że mógł to pogrzebać bardzo szybko, w samym zarodku, dosłownie rzecz ujmując – i dlatego jest dla nas wzorem jako Światło Patriarchów, jako ten, który wprowadza Światło i jest w pewnym sensie protoplastą nowego ludu Bożego.
Nowy Testament wspomina trzech najbardziej znanych patriarchów: Abrahama, Izaaka i Jakuba – protoplastów narodu wybranego. Wiara Maryi i Jej pokorne fiat stały się początkiem Nowego Przymierza. Tak jak Abraham „wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów” (Rz 4, 18), tak Maryja uwierzyła, że z mocy Najwyższego, za sprawą Ducha Świętego, stanie się Matką Syna Bożego zgodnie z objawieniem anioła: „Święte, które się narodzi, będzie zwane Synem Bożym” (Łk 1, 35).
Podobnie św. Józef „wziął do siebie Maryję, swą Małżonkę” i uwierzył, że z „Ducha świętego jest to, co się w Niej poczęło”. Zaufał Bogu i przyjął Dziecko za swoje, „nadał Mu imię Jezus – On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów” (Mt 1, 20-21). Dzięki postawie Józefa Światłość świata mogła przyjść na świat. Uczmy się od serca Józefa – Światła Patriarchów – wypełniania woli Bożej.”
ODMÓW:
Modlitwa papieża Leona XIII
Litania do Świętego Józefa
Dzień 11
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Oblubieńcze Bogarodzicy, módl się za nami
„Jak żarliwie św. Józef musiał się modlić, aby poznać i jeszcze bardziej pokochać swoją niepokalaną małżonkę.” bł. Gabriel Maria Allegra
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca” Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 57-58, 173-175):
Żaden mężczyzna nie był bardziej zakochany w kobiecie niż św. Józef w Maryi. Ileż godności i świętości wymagało od niego bycie Jej mężem! W głębi swojego kobiecego serca Maryja wiedziała, że z tym mężczyzną jest bezpieczna.(…) Każda żona pragnie mieć takiego męża – delikatnego i troskliwego, który jest także dobrym ojcem.
Kobiety zasługują na silnych, opiekuńczych mężczyzn, a przy tym delikatnych, kochających i godnych zaufania. Każda z nich pragnie znaleźć poczucie bezpieczeństwa w ramionach mężczyzny, który jest gotów oddać za nią życie. Kościół i świat potrzebują takich mężczyzn jak św. Józef.
Każde katolickie serce pragnie mieć takich pasterzy jak św. Józef, takich księży i biskupów – ojców duchowych – ludzi z zasadami, rycerskich wojowników, obrońców i opiekunów. Katolicy oczekują, że ich księża i biskupi będą żarliwie się modlić, będą godni zaufania, łagodni, współczujący i cnotliwi. Św. Józef jest wzorem ojcostwa. Jeśli mężowie, ojcowie lub księża nie będą go naśladowali, to żaden z nich nigdy w pełni nie zrozumie, co to znaczy być człowiekiem pełnym poświęcenia.
Święty Józef musiał sporo chodzić, żeby utrzymać Świętą Rodzinę. Po przejściu stu trzydziestu kilometrów z Nazaretu do Betlejem św. Józef usłyszał od anioła polecenie, by zabrał Dziecię i Jego matkę do Egiptu. Musiał więc udać się z rodziną w następną długą podróż. Od Betlejem do granicy z Egiptem jest sześćdziesiąt pięć kilometrów. (…) A później, po wielu latach mieszkania w Egipcie, św. Józef dowiaduje się od anioła o śmierci Heroda. Musi ponownie spakować rodzinę i ruszyć z powrotem, z Egiptu do Nazaretu. To ponad sto dziewięćdziesiąt pięć kilometrów! (…)
Ciągłe wędrowanie nie skończyło się, kiedy Święta Rodzina wreszcie dotarła do Nazaretu. Tak jak wszyscy prawowierni Żydzi, mężczyźni z każdej rodziny, mieli obowiązek pielgrzymować trzy razy w roku do Jerozolimy, aby wypełnić Prawo Pańskie. „Trzy razy w roku ukażą się wszyscy twoi mężczyźni przed obliczem Pana, Boga Izraela” (Wj 34, 23). To jest sto trzydzieści kilometrów, długa droga na piechotę! Święty Józef nie mógł być stary, kiedy poślubiał Maryję. Starzy ludzie nie wędrują do Egiptu. Ani nie pielgrzymują trzy razy w roku z Nazaretu do Jerozolimy.”
„Ja wyobrażam go [św. Józefa] sobie jako młodego, silnego mężczyznę, o kilka, być może, lat starszego od Maryi, ale w kwiecie wieku i pełnego ludzkiej energii.” św. Josemaria Escriva de Balaguer
Z adhortacji Apostolskiej Ojca świętego Jana Pawła II REDEMPTORISCUSTOS:
„(…) małżeństwo z Maryją stanowi źródło szczególnej godności Józefa i jego praw wobec Jezusa. „Bez wątpienia godność Matki Bożej jest tak wysoka, że nic większego stworzyć niepodobna. Ponieważ jednak św. Józef połączony był z Najświętszą Dziewicą węzłem małżeńskim, przeto niezawodnie najbardziej zbliżył się do owej wzniosłej godności, którą Bogarodzica wszystkie stworzenia o wiele przewyższyła.
Małżeństwo bowiem jest najbardziej istotną społecznością i związkiem, i dlatego z natury swej domaga się wzajemnej wspólnoty wszystkich dóbr małżonków. Jeżeli zatem Bóg przeznaczył św. Józefa na małżonka Najświętszej Dziewicy, to uczynił go z pewnością nie tylko towarzyszem Jej życia, świadkiem Jej dziewictwa, obrońcą Jej cnoty, ale przez związek małżeński także uczestnikiem w Jej wzniosłej godności.”
Z książki: „Serce Ojca. Rekolekcje zawierzenia przez przeczyste serce św. Józefa” ks. Mateusz Dudkiewicz, Marek Zaremba (fragmenty ze str. 75):
„Jeżeli największym wyrazem miłości ojca wobec dzieci jest szacunek wobec ich matki, to Przeczyste Serce św. Józefa jest tego najlepszym wzorem. Prawdziwą miłość oblubieńca do oblubienicy mierzy się nie emocjonalną czułością, ale zdolnością do poświęcenia.
Serce Józefa uczy nas, że prawdziwie wielki człowiek, nie umniejszając samego siebie, sprawia, że ktoś inny czuje się ważny. Taka pokora wymaga jednak pewności siebie, ponieważ wola służenia innym nie jest usuwaniem się w cień z powodu braku bezpieczeństwa, lecz podejmowaniem decyzji z czystej miłości.
Módlmy się za wstawiennictwem Przeczystego Serca św. Józefa o umiejętność stawania się darem z siebie dla tych, których kochamy, i tych których kochamy wciąż za mało.”
ODMÓW:
Modlitwa papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
Dzień 12
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Przeczysty Stróżu Dziewicy, módl się za nami
„Jest całkowicie zgodne z wiarą i duchem Kościoła, aby czcić nie tylko dziewictwo Matki Bożej, lecz także dziewictwo św. Józefa.” św. Piotr Damiani
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca” Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 60-62, 198):
„Święty Józef zachował jednocześnie czystość i celibat. Bóg go powołał, aby poślubił dziewicę poświęconą Bogu umysłem, ciąłem i duszą. Święty Józef był Przeczystym Stróżem Dziewicy. Święty Józef i Maryja żyli w związku nazywanym Józefowym małżeństwem [lub białym – przyp. tłum.]. Byli naprawdę mężem i żoną, ale nigdy nie podjęli współżycia fizycznego. Ich powołanie polegało na zjednoczeniu serc, umysłu i duszy, lecz nigdy ciała. Oboje byli poświęceni Bogu i zrezygnowali z naturalnego dobra dla dobra większego: zbawienia dusz.
Współczesnego człowieka zaślepiła nieczystość. Świat popiera i promuje stosunki przedmałżeńskie, wspólne zamieszkiwanie przed ślubem, antykoncepcję i wiele innych niemoralnych praktyk. Dziś czystość jest cnotą zapomnianą. Nawet pary małżeńskie żyją w przekonaniu, że mają prawo zrobić z ciałem współmałżonka , co im się podoba. Nie jest to prawdą. Czystość wymagana jest również w małżeństwie, aby pary prawdziwie się kochały, zachowały godność i wzajemny szacunek.
Bóg pragnie, aby wszyscy mężczyźni byli podobni do św. Józefa. On jest pierwszym Przeczystym Stróżem Dziewicy. Większość mężczyzn zostanie powołana do małżeństwa, a część do konsekrowanego celibatu. Oba powołania są potrzebne. Bez małżeństwa nie ma dzieci.
Bez księży nie ma sakramentów. Żonaci mężczyźni powinni zachować czystość. Księża i biskupi powinni naśladować św. Józefa w czystej miłości do dziewiczego Kościoła. Powinni być opiekunami, obrońcami i strażnikami powierzonego im piękna. Nie wolno im wykorzystywać i znieważać świętych tajemnic.
Nauczanie Kościoła wykazuje, że Maryja i św. Józef żyli w dziewiczym małżeństwie. Stanowi to podstawę tradycji, według której św. Józef zachował na zawsze dziewictwo. Jednocześnie ta tradycja potwierdza, że św. Józef, podobnie jak Maryja, złożył we wczesnej młodości przed Bogiem ślub czystości. Maryja i św. Józef strzegli nawzajem własnej cnoty ze względu na misję swojego dziewiczego Syna.” „O św. Józefie, dziewiczy ojcze Jezusa, zawsze czysty mężu Dziewicy Maryi, módl się za nami każdego dnia do tegoż Jezusa, Syna Bożego, abyśmy, uzbrojeni w Jego łaskę, mogli walczyć w dobrych zawodach na tym świecie i zostali przez Niego ukoronowani przy śmierci. Amen.” 26.11.1906r. Papież Pius X zaakceptował tę modlitwę i połączył z odpustem.
Z listu apostolskiego Ojca świętego Franciszka PATRIS CORDE:
„Być ojcem oznacza wprowadzać dziecko w doświadczenie życia, w rzeczywistość. Nie zatrzymywać go, nie zniewalać, nie brać w posiadanie, ale czynić je zdolnym do wyborów, do wolności, do wyruszenia w drogę. Być może z tego powodu, obok miana ojca, tradycja umieściła przy Józefie także miano „przeczystego”. Nie jest to jedynie określenie emocjonalne, ale synteza postawy będącej przeciwieństwem posiadania. Czystość to wolność od posiadania we wszystkich dziedzinach życia. Tylko wówczas, gdy miłość jest czysta, jest naprawdę miłością. Miłość, która chce posiadać, w końcu zawsze staje się niebezpieczna, krępuje, tłumi, czyni człowieka nieszczęśliwym. Sam Bóg umiłował człowieka miłością czystą, pozostawiając mu nawet wolność popełniania błędów i występowania przeciwko Niemu. Logika miłości jest zawsze logiką wolności, a Józef potrafił kochać w sposób niezwykle wolny. Nigdy nie stawiał siebie w centrum. Potrafił usuwać siebie z centrum a umieścić w centrum swojego życia Maryję i Jezusa.”
Z książki: „Trzeci. Jak św. Józef ratuje Kościół” praca zbiorowa kilku autorów (fragmenty ze str. 60,62; ks. Robert Skrzypczak):
„Józef jest oczyszczonym człowiekiem. Lilia jest znakiem jego czystego serca, które pozwoliło mu oglądać Boga – ale to czyste serce nie jest jego zasługą. Czyste serce jest zasługą Boga. Dlatego istnieje taki ścisły związek między Niepokalanym Sercem Maryi i tym niewinnym sercem Józefa. (…) Józef, tak samo jak Maryja, jest dziełem sztuki Boga.
Lilia w dłoniach św. Józefa jest znakiem, że to nie Józef wniósł w całą tę sprawę własną czystość, ale, że Bóg go uczynił czystym poprzez różne tarapaty życiowe i łaskę. On oczyszcza przez to wszystko, co nam się wydaje beznadziejne, tragiczne, bolesne i nie do zniesienia. Krzyż staje się chwalebny, bo dzięki niemu nagle wyłania się Ktoś „najpiękniejszy spośród synów ludzkich” – Chrystus.”
ODMÓW:
Modlitwa papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
Dzień 13
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Żywicielu Syna Bożego, módl się za nami
„Godność św. Józefa wynika z jego przywileju bycia prawnym ojcem Wcielonego Syna Bożego. Oto jest człowiek, którego Syn Boży nazywa ojcem, ten, któremu służy i któremu jest posłuszny i przed którym klęka, by otrzymać ojcowskie błogosławieństwo.” św. Piotr Julian Eymard
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca” Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 63-65):
„Chrześcijanie wieloma różnymi terminami opisują ojcostwo św. Józefa. Bywa nazywany prawnym, domniemanym, duchowym, dziewiczym i przybranym ojcem Jezusa. Chociaż w Nowym Testamencie nie znajdziemy żadnego z tych tytułów, to wszystkie są uprawnione. Najczęściej bywa nazywany przybranym ojcem.
Zapewne dlatego, że nadał dziecku imię, co zgodnie z odwiecznym żydowskim zwyczajem było prawnym obowiązkiem ojca. Rola św. Józefa jako „przybranego ojca” Jezusa może nam się wydać jedynie czymś umownym, ale język łaciński pozwala nam dokładnie ją zrozumieć. Po łacinie tytuł „przybranego ojca” nadany św. Józefowi brzmi Filii Dei Nutricie. Znaczy to „Żywiciel Syna Bożego”. (…) Nazwanie św. Józefa przybranym ojcem Jezusa oczywiście jest ważne, ale należy podkreślić, że jego ojcostwo było czymś więcej niż tylko ojcostwem wynikającym z przepisów prawa. Ojcostwo ś. Józefa było uprawnione, czułe, wierne i nieprzemijające.
Ojcostwo duchowe św. Józefa trwa na wieki. Pełna miłości relacja miedzy ojcem duchowym, a dzieckiem zostanie zachowana do końca świata. Innymi słowy, Jezus pozostaje Synem Józefa nawet w niebie. W raju św. Józef już dłużej nie sprawuje „legalnego” ojcostwa nad Jezusem, ale pozostaje jego relacja miłości, czułości i wierności względem Syna, a także Mistycznego Ciała Jezusa. Św. Józef zawsze będzie naszym ojcem duchowym. Co jest obowiązujące dla Jezusa, obowiązuje również ciebie. Święty Józef pozostaje na zawsze twoim duchowym ojcem. Tak jak troszczył się o Jezusa na ziemi, tak zadba o ciebie w trakcie twojej ziemskiej wędrówki. Święty Józef jest kochającym żywicielem, nauczycielem i obrońcą. Kiedy twoje życie na ziemi dobiegnie końca, św. Józef nadal będzie twoim ojcem, nie na poziomie ziemskim, lecz duchowym. W niebie, już na zawsze, będziesz znany jako dziecko św. Józefa.”
„Święty Józef był „człowiekiem sprawiedliwym”, niestrudzonym pracownikiem, uważnym opiekunem tych, których powierzono jego opiece.” św. Jan Paweł II
Z listu apostolskiego Ojca świętego Franciszka PATRIS CORDE:
„Wszyscy mogą znaleźć w św. Józefie, mężu, który przechodzi niezauważony, człowieku codziennej obecności, dyskretnej i ukrytej, orędownika, pomocnika i przewodnika w chwilach trudnych. Święty Józef przypomina nam, że ci wszyscy, którzy są pozornie ukryci lub na „drugiej linii”, mają wyjątkowy czynny udział w historii zbawienia. Im wszystkim należy się słowo uznania i wdzięczności.”
Z książki: „Serce Ojca. Rekolekcje zawierzenia przez przeczyste serce św. Józefa” ks. Mateusz Dudkiewicz, Marek Zaremba (fragmenty ze str. 87):
„Jezus, który stał się dla nas chlebem życia w Eucharystii, był żywiony od najmłodszych lat przez św. Józefa. „Odwieczne Słowo” stało się małe – tak małe, że zmieściło się w żłobie. Stało się dzieckiem, aby Słowo było dla nas uchwytne. Słowo jest teraz nie tylko słyszalne, nie tylko posiada głos, ale obecnie Słowo ma widzialne oblicze Jezusa z Nazaretu”.
„Słowem, które stało się małe” w początkowych latach wcielonego życia zaopiekował się Józef. To on ojcowskim sercem dbał o utrzymanie Świętej Rodziny, wychowywał Jezusa, uczył Go życia i pracy, a także wprowadzał w świat religijny – prowadził do synagogi i świątyni. Ten, który żywił Jezusa, może nas nauczyć, jak owocnie karmić się Eucharystią. Uczmy się od czułego serca Józefa godnego przyjmowania Komunii Świętej.
Serce Józefa uczy nas, że Bóg stawia ojca w każdej rodzinie, aby zawsze był blisko. Aby dzielił z rodziną radość i ból. Był wsparciem, kiedy dzieci są beztroskie i śmiałe, ale też się boją lub popełniają błędy. Nie jest dobrze, aby dziecko było pozbawione ojca.”
ODMÓW:
Modlitwa papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
Dzień 14
Duchu Święty przyjdź, Duchu Święty przyjdź przez potężne wstawiennictwo Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, Twojej umiłowanej Oblubienicy 3x
Temat: Troskliwy Obrońco Chrystusa , módl się za nami
„Nie masz się czego obawiać, gdy św. Józef stoi u twego boku. Czego można się bać przy takim gorliwym obrońcy jak twój ojciec, który cię kocha? Święty Józef trzymał w ramionach Stwórcę Wszechświata. Karmił Stwórcę nieba. Odgrywając swoją rolę ziemskiego ojca Jezusa, z miłością wydawał polecenia Synowi Bożemu. Niebiosa i ziemia były mu posłuszne. Całe piekło drży przed nim ze strachu! Imię Józefa jest imieniem, które będzie nas chroniło przez całe nasze życie.” bł. Wilhelm Józef Chaminade
Z książki: „Konsekracja św. Józefowi. Cuda naszego duchowego ojca” Ks. Donald H. Calloway (fragmenty ze str. 66-68, 239):
„Święty Józef żarliwie chronił Jezusa od chwili, gdy anioł mu zapowiedział, że będzie ojcem Mesjasza, aż do wydania ostatniego tchnienia w ramionach Syna i Maryi. Święty Józef zawsze bronił swojego Syna przed wszelkim niebezpieczeństwem. Był sumiennym strażnikiem, chroniącym, broniącym i poświęcającym wszystko dla Jezusa i dla Jego bezpieczeństwa. Taką samą opieką otoczył swoją żonę. Chronił oboje tak, jak powinien to robić kochający ojciec i wierny mąż.
Święty Józef troskliwie broni ciebie. Ojcowska misja św. Józefa jeszcze nie została zakończona. Praca ojca nigdy się nie kończy. Ojciec czeka, aż jego dzieci znajdą się bezpiecznie w domu. W niebie św. Józef już nie musi pilnować i chronić Jezusa. Ale ty przecież jeszcze tam nie jesteś. Potrzebujesz więc ochrony św. Józefa. Twój ojciec duchowy wie, co może zaszkodzić twojej duszy. Pragnie cię strzec i pomóc ci dotrzeć bezpiecznie do domu. Nigdy cię nie opuści. Twoja rola polega na pełnym powierzeniu się jego troskliwej opiece i na nieuleganiu zwątpieniu.
Święty Józef jako twój ojciec i wzór , nauczy cię żarliwie bronić Chrystusa. Jeśli jesteś wiernym uczniem Jezusa Chrystusa, świat będzie cię krytykował, nienawidził, wyśmiewał i szydził z ciebie – często będzie to czyniła twoja własna rodzina i przyjaciele. Będziesz bardzo cierpiał, ale twoje świadectwo prawdy, wierność Jezusowi, będzie ważniejsze. Święty Józef pomoże ci być żarliwym świadkiem prawdy o Jezusie Chrystusie.
Musisz bronić Kościoła, jego nauczania i sakramentów przeciwko wszelkim atakom, herezjom i fałszerstwom. Bronić Kościoła to bronić Chrystusa. Musisz być podobny do swojego ojca duchowego, zawsze gotowy poświęcić siebie z miłości do prawdy. Tak jak św. Józef ty też możesz przyprowadzać do Jezusa wiele dusz. Św. Józef ocalił życie Jezusowi po to, aby Jezus mógł ocalić nas. Ze swej strony Jezus jest nadzwyczajnie wdzięczny św. Józefowi za wszystko, co zniósł, aby umożliwić naszemu Panu wypełnienie zbawczej misji: wygnanie, biedę, niedolę, zmęczenie, szyderstwa i liczne udręki. Święty Józef wiele wycierpiał dla Jezusa. Bez jego cierpienia Zbawiciel nie uwolniłby nas od grzechu i śmierci. Dlatego Jezus spełnia każde życzenie swojego ukochanego, dziewiczego ojca.”
„Jakże szczęśliwi i błogosławieni są ci, których Ty [św. Józefie] kochasz i których bierzesz pod opiekę.” bł. Wilhelm Józef Chaminade
Z listu apostolskiego Ojca świętego Franciszka PATRIS CORDE:
„Wiele razy czytając „Ewangelie dzieciństwa”, zastanawiamy się, dlaczego Bóg nie zadziałał bezpośrednio i wyraźnie. Ale Bóg interweniuje poprzez wydarzenia i ludzi. Józef jest człowiekiem, przez którego Bóg troszczy się o początki historii odkupienia. Jest on prawdziwym „cudem”, dzięki któremu Bóg ocala Dziecię i Jego Matkę. Bóg działa ufając w twórczą odwagę tego człowieka, który przybywając do Betlejem i nie znajdując miejsca, gdzie Maryja mogłaby porodzić, przystosowuje stajnię i urządza tak, aby stała się jak najbardziej gościnnym miejscem dla przychodzącego na świat Syna Bożego (por. Łk 2, 6-7). W obliczu zagrożenia ze strony Heroda, który chce zabić Dziecko, po raz kolejny we śnie Józef zostaje ostrzeżony, by bronić Dziecięcia, i w środku nocy organizuje ucieczkę do Egiptu (por. Mt 2, 13-14).”
Z książki: „Serce Ojca. Rekolekcje zawierzenia przez przeczyste serce św. Józefa” ks. Mateusz Dudkiewicz, Marek Zaremba (fragmenty ze str. 93):
„Józef wiele razy ochronił Jezusa bezpośrednio przed śmiercią. Po raz pierwszy już w okresie prenatalnym, kiedy nie dopuścił do ukarania Maryi, a później uciekając do Egiptu przed Herodem, chroniąc Świętą Rodzinę w czasie niebezpiecznych podróży. To wymagało niezwykłego męstwa, poświęcenia i odwagi. (…) Rodzice chroniący dziecko swoją czułością pomagają mu w pełni rozbudzić i przyjąć zaufanie.
Im większa rodzi się ufność, tym mniejsze jest poczucie lęku. Ojciec, który tak kocha, jest zawsze gotowy do konfrontacji w trudach codzienności, która nie zawsze jest przewidywalna. Serce Józefa uczy nas, że ojciec prawdziwie troskliwy dostosowuje się do konkretnej sytuacji rodziny, tworzy najwłaściwsze środowisko dla dojrzewania zarówno dziecka, jak i matki. Jest odpowiedzialny i opiekuńczy nie dla tego, że musi być ojcem, lecz dlatego, że kocha.”
ODMÓW:
Modlitwa papieża Leona XIII
Litania do św. Józefa
