Komunikat Biskupa Siedleckiego
KAZIMIERZA GURDY
po podpisaniu przez Prezydenta RP
Bronisława Komorowskiego
ustawy dotyczącej procedury ,,in vitro”.
Umiłowani w Chrystusie Panu Bracia i Siostry!
Dnia 22 lipca br. Prezydent RP Bronisław Komorowski, mimo wątpliwości konstytucyjnych, protestów ze strony Kościoła katolickiego, licznych środowisk naukowych, jak również ludzi dobrej woli, podpisał ustawę o dopuszczalności metody „in vitro”. Po decyzji Prezydenta ustawa, w ciągu trzech miesięcy, wejdzie w życie.
W związku z wieloma kontrowersjami które budzi, chaosem medialnym oraz niemoralnym wykorzystaniem powyższej problematyki w aspekcie politycznych rozgrywek przedwyborczych, chciałbym przedstawić, moim Drogim Diecezjom, stanowisko Kościoła w tej kwestii, opatrzone komentarzem Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego, Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski.
Prezydium Konferencji Episkopatu Polski stwierdza:
„Po podpisaniu ustawy dotyczącej procedury „in vitro” wyrażamy nasze najgłębsze rozczarowanie i głęboki ból. W tych okolicznościach pragniemy raz jeszcze przypomnieć nauczanie Kościoła: Jeżeli chodzi o leczenie bezpłodności, nowe techniki medyczne powinny uszanować trzy podstawowe dobra:
- prawo do życia i do integralności fizycznej każdej istoty ludzkiej od poczęcia aż do naturalnej śmierci;
- jedność małżeństwa, pociągającą za sobą wzajemne poszanowanie prawa małżonków do stania się ojcem i matką wyłącznie dzięki sobie;
- c) specyficznie ludzkie wartości płciowości, które «wymagają, by przekazanie życia osobie ludzkiej nastąpiło jako owoc właściwego aktu małżeńskiego, aktu miłości między małżonkami». Techniki przedstawiane jako pomoc do przekazywania życia «nie dlatego są do odrzucenia, że są sztuczne. Jako takie świadczą o możliwościach sztuki medycznej, jednak powinno się je oceniać pod kątem moralnym w odniesieniu do godności osoby ludzkiej, wezwanej do realizacji powołania Bożego, w darze miłości i w darze z życia».
W świetle takiego kryterium należy wykluczyć wszelkie techniki sztucznego zapłodnienia heterologicznego oraz techniki sztucznego zapłodnienia homologicznego, zastępujące akt małżeński” (Dignitas personae, 12).
Odpowiedzialność moralna za to, co się stało spada na prawodawców, którzy poparli i zatwierdzili prawo dopuszczające stosowanie metody „in vitro” i na zarządzających instytucjami służby zdrowia, w których stosuje się te techniki. Trzeba też wspomnieć o zorganizowanym sprzysiężeniu, ogarniającym także instytucje międzynarodowe, fundacje i stowarzyszenia, które prowadzą programową walkę o legalizację i rozpowszechnienie tej metody. W tym sensie problem „in vitro” wykracza poza sferę odpowiedzialności poszczególnych osób, a zło przez nie wyrządzone przyjmuje daleko idący wymiar społeczny. Ojciec święty Jan Paweł II w Liście do Rodzin pisał: „stajemy tu wobec olbrzymiego zagrożenia nie tylko poszczególnego jednostkowego życia ludzkiego, ale całej naszej cywilizacji”.
Poszanowanie życia jako daru Boga wymaga niekiedy decyzji odważnych i sprzecznych z dominującym nurtem – powiedział papież Franciszek do Stowarzyszenia Włoskich Lekarzy Katolickich (Rzym, 15.11.2014r.). Papież zdecydowanie odrzuca różne formy „fałszywego współczucia”, promującego aborcję, eutanazję, zapłodnienie „in vitro” oraz wykorzystywanie istnień ludzkich do przypuszczalnego ocalenia innych.
W trosce o najbardziej bezbronne istnienia ludzkie oraz w duchu odpowiedzialności przed Bogiem za sumienia powierzonych nam wiernych mamy obowiązek jeszcze raz przypomnieć, że – podobnie jak w przypadku aborcji – katolicy nie mogą stosować „in vitro”, m.in. dlatego, że kosztem urodzin jednej osoby ludzkiej niszczone są inne nienarodzone dzieci.
W tej sytuacji zwracamy się do katolików oraz do wszystkich ludzi dobrej woli, aby chronili każde życie ludzkie od chwili poczęcia, otaczając również opieką osoby narodzone przy zastosowaniu metody „in vitro”.
Zachęcamy małżonków, którzy pragną potomstwa, aby podjęli metody leczenia niepłodności, które są godziwe z punktu widzenia moralnego. [Do takich metod należy m.in. naprotechnologia – przypis autora]. W przypadku niemożności zrodzenia potomstwa, Kościół zachęca do adopcji sierot, które dla odpowiedniego rozwoju ludzkiego potrzebują ogniska domowego (por. Dignitas personae, 13)”. [Komunikat Prezydium Konferencji Episkopatu Polski po podpisaniu przez Prezydenta RP ustawy dotyczącej procedury ,,in vitro”, 22 lipiec 2015 r.]
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski Arcybiskup Stanisław Gądecki, w otwartym liście do Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego, wobec faktu podpisania przez niego powyższej ustawy, zwraca uwagę na to, iż „w demokratycznym państwie – w którym decyzje zazwyczaj podejmuje większość reprezentantów woli społeczeństwa – osoby odpowiedzialne za sprawowanie rządów są zobowiązane do interpretowania dobra wspólnego kraju nie tylko zgodnie z poglądami większości, ale przede wszystkim w poszanowaniu istotnych wartości ludzkich i moralnych.
Są to wartości wrodzone «wynikają z prawdy o człowieku oraz wyrażają i chronią godność osoby: wartości zatem, których żadna jednostka, żadna większość ani żadne państwo nie mogą tworzyć, zmieniać ani niszczyć» [św. Jan Paweł II, Evangelium Vitae, 71]. Ich podstawą nie mogą być także tymczasowe i zmienne „większości” opinii parlamentarnej ani publicznej. Powinny one po prostu być uznawane, szanowane
i popierane jako elementy obiektywnego prawa moralnego, prawa naturalnego, wpisanego w serce człowieka (por. Rz 2, 15) i normatywny punkt odniesienia dla samego prawa cywilnego. Gdyby, z powodu tragicznego zagłuszenia sumienia zbiorowego, sceptycyzm poddał w wątpliwość nawet fundamentalne zasady prawa moralnego, zachwiałoby to podstawami samego porządku państwowego, sprowadzając go jedynie do mechanizmu pragmatycznej regulacji różnych i przeciwstawnych interesów” (Kompendium Nauki Społecznej Kościoła, 397).
„Racje, które przemawiają za negatywnym osądem moralnym sztucznego zapłodnienia, mają charakter antropologiczny, medyczny i teologiczny. Metoda ta – w okolicznościach, w których zwykle się ją stosuje – oprócz ewentualnego zrodzenia dziecka, pociąga za sobą jednocześnie niszczenie innych, żywych istot ludzkich, co sprzeciwia się nauce o dopuszczalności przerywania ciąży. Cel nie uświęca środków.
W kwestii ustawy dotyczącej „in vitro” katolicy sprzeniewierzyliby się Ewangelii i nauczaniu o godności człowieka, gdyby zgodzili się na tego rodzaju kompromis. Tam gdzie chodzi o życie człowieka nie ma miejsca na żaden kompromis, ale jest miejsce – jak to ujmuje św. Jan Paweł II – na „ograniczenie szkodliwości takiej ustawy”. I takiego ograniczenia szkodliwości w tym przypadku zabrakło”.
W dalszej części Listu do Prezydenta Arcybiskup Stanisław Gądecki stwierdza: „Piszę o tym z bólem oraz w duchu odpowiedzialności za najbardziej bezbronnych, których ta ustawa wyklucza i uprzedmiotawia. Na takie traktowanie człowieka i życia ludzkiego w jego najwcześniejszej formie – nigdy i pod żadną presją – nie można się zgodzić” [List Przewodniczącego KEP, Arcybiskupa Stanisława Gądeckiego, do Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 27.07.2015 r.].
Kościół zawsze stał po stronie Rodziny, broniąc jej podstawowych
i naturalnych praw do poczęcia i wychowania potomstwa, jak również praw dziecka do życia, od chwili poczęcia i jego integralnej cielesności. Podpisana przez Prezydenta Bronisława Komorowskiego ustawa o dopuszczalności metody „in vitro” stoi
w konflikcie z personalistyczną nauką Kościoła o istocie ludzkiej, „która winna być szanowana – jako osoba – od pierwszej chwili swego istnienia” [Instrukcja Kongregacji Nauki Wiary Donum vitae]. Kościół nie godzi się na uprzedmiotowienie osoby. Sytuacja, która zaistniała po decyzji Prezydenta rodzi nasz ból oraz zaniepokojenie
o poszanowanie porządku wiary i moralności w naszym społeczeństwie. Dlatego też proszę Was, Drodzy Diecezjanie, o modlitwę oraz wszelkie działania zmierzające do obrony i umocnienia praw rodziny, a w sposób szczególny praw dzieci nienarodzonych. Niech Święta Rodzina z Nazaretu będzie dla nas wzorem postępowania według woli Bożej oraz wstawia się za nami do Boga w modlitwie za Kościół, rodziny
i każde dane przez Niego nowe życie.
Z serca wszystkim błogosławię.
BISKUP SIEDLECKI
L.dz. 877/2015
Siedlce, dnia 3 sierpnia 2015 r.